شیعه درنیشابور3
گزیده محدثان، عالمان و ادیبان نیشابور (پیش از عصر صفوى)
نام وتوضیحات
ابوسعید حمدان بن سلیمان نیشابورى نجاشى (ص 138) او را با تعبیر «من وجوه اصحابنا» یعنى از علماى برجسته شیعه یاد کرده است. صدوق هم از وى روایاتى درباره مجلس مأمون و امام رضا (ع) دارد (التوحید: 56)
على بن محمد بن قتیبه نیشابورى نجاشى (ص 259) از کتاب او درباره «مجالس الفضل مع اهل الخلاف» و «مسائل اهل البلدان» یاد کرده است.
على بن شجاع نیشابورى شیخ طوسى (رجال: 433) او را از اصحاب امام عسکرى (ع) برشمرده است.
ابراهیم بن محمد بن فارس نیشابورى شیخ طوسى (410، 428) او را از اصحاب امام هادى و عسکرى (ع) برشمرده است.
عمرکى بن على بوفکى نیشابورى از راویان شیعه که در رجال کشى (1/138) از او روایت نقل شده است.
ابوالحسن على بن احمد نیشابورى کتابى با عنوان «تاج الاشعار فى النبى المختار و آله الاطهار» از اوست. وى شاعرى برجسته بوده است.
فنجکردى (513)
حسن بن ابراهیم بن عبدالعزیز تمیمى ابن ابى طى از وى یاد کرده و گوید که او تا پس از سال 500 زنده بوده است.
نیشابورى
تاج العلماء نیشابورى (340) ابن حجر شرح حال او را آورده است.
جعفر بن محمد بن مظفر از سادات به گفته خطیب بغدادى از علماى امامیه بوده است.
زُباره (448)
محمد بن احمد مهدى ابو القاسم علوى عبدالغافر فارسى او را از داعیان شیعه خوانده است.
شیعى نیشابورى
حسن بن ابراهیم نیشابورى ابن ابى طى درکتاب «طبقات الامامیه» از وى یاد کرده است.
حسن بن یعقوب نیشابورى (517) از وى به عنوان استاد نیشابور در دوران خودش یاد شده است. «کتاب الولایه» ابوسعید مسعود سجزى به خط وى نوشته شده است.
##PAGE=8##
نام وتوضیحات
زید بن حسن بن... موسى بن جعفر (ع) گفته شده است که وى با حشویان و اهل حدیث مخالف بوده است.
نیشابورى (491ـ492)
محمد بن احمد علوى نیشابورى (465) در کتاب «السیاق من تاریخ نیشابور» از داعیان شیعى خوانده شده است.
محمد بن حماد موسوى (478ـ558) از شیعیان اهل مرو که به نیشابور آمد و در آنجا درگذشت.
حسن بن عبدالله بن احمدبزازنیشابورى سمعانى به وى نسبت تشیع و غلو را داده است.
عبدالرحمن بن احمد بن حسین مفید در رى سکونت داشت و کتابهایى چون امالى، سفینة النجاة و عیون الاخبار را نوشت.
نیشابورى خزاعى
على بن عبدالصمد تمیمى سبزوارى نیاى خاندان مشهور از علماى قرن ششم که یکى از آنان نویسنده کتاب «ذخیرة الاخرة» است
نیشابورى
محمد بن على فتّال نیشابورى نویسنده کتاب «روضة الواعظین» و تفسیر قرآن که او را شهید دانسته اند.
رکن الدین على بن على بن عبدالصمد از شاگردان ابو على طوسى.
نیشابورى سبزوارى
لطف الله بن عطاءالله بن احمد حسنى از شاگردان ابو على طوسى.
نیشابورى
فضل بن شاذان نیشابورى عالم شیعى بسیار معروف قرن سوم هجرى.
قطب الدین محمد بن حسین بیهقى وى تا اوایل قرن هفتم 610 زنده بوده و نوشته مهم وى «حدائق الحقائق در شرح نهج البلاغه» است.
نیشابورى معروف به قطب الدین کیدرى
احمد بن حسین بن احمدنیشابورى خزایى شاگرد سید مرتضى، سید رضى و شیخ طوسى.
ابو منصور صرام نیشابورى از متکلمان قرن چهارم هجرى که کتاب «بیان الدین دراصول» و کتاب «فى ابطال القیاس» و «تفسیر قرآن» از اوست. فرزندش ابوالقاسم صرام هم از عالمان شیعه است.
##PAGE=9##
ابوالحسین محمد بن احمد زباره وى عالمى زیدى مذهب و زاهد و عالم و از مشایخ شیخ صدوق است که ادعاى خلافت کرد و مدت چهار ماه مردم گرد وى جمع شدند و در 339 درگذشت.
ابو محمد نقیب النقبا شیخ العتره یحیى وى متکلم و فقیه بود و کتابهاى «المسح على الرجلین» کتابى در توحید و کتابى در ابطال قیاس از اوست.
بن محمد بن احمد زباره
ابو على محمد بن ابى الحسین محمد بن علاوه بر نقابت و ریاست سادات با علما و ادبا حشر و نشر داشته است.
شیخ العتره زباره
ابراهیم بن حسین نیشابورى عالم و محقق ریاضیات (م 1012) مدفون در روضه مقدسه رضویه ـ رساله اى در نماز جمعه به فارسى دارد.
رضى بن احمد حسینى نیشابورى عالم صالح.
محسن بن حسین بن احمدنیشابورى خزاعى کتابهایى چون امالى در احادیث، کتاب السیر و اعجاز قرآن و کتاب بیان من کنت مولاه از اوست.
لطف الله نیشابورى کتاب غایة المطلوب فى الواجب و المندوب از اوست. وى در 810 درگذشت.
لطف الله بن عطاءالله بن احمد حسنى صاحب دیوان. از شیخ طوسى روایت مى کند.
شجرى نیشابورى
محمد بن احمد بن حسینى نیشابورى منتجب الدین چندین اثر براى او شمرده است: روضة الزهراء فى تفسیر مناقب فاطمه الزهراء (س)، الفرق بین المقامین، و تشبیه علىّ بذى القرنین، مُنى الطالب فى ایمان ابى طالب، المولى و کتاب لابد من معرفته.
سید ابو المعالى اسماعیل بن حسن بن کتاب انساب الطالبیه و زهرة الحکایات از اوست (فهرست منتجب الدین)
محمد حسنى نقیب نیشابور
ابوسعید نیشابورى شیخ عبدالجلیل رازى وى را از مفاخر علماى شیعه شمرده است.
